Test: वयं वर्णमालां पठाम: - Class 6 MCQ

स्वराः वर्णाः स्वतंत्रेण उच्चार्यन्ते। 'अ' स्वराणाम् उदाहरणम् अस्ति।

क, त, म, ण इत्यादि वर्गों में से "ण" व्यंजन दन्त्य वर्ग में नहीं आता है।

दन्त्य वर्ग के व्यंजन वे होते हैं जिनका उच्चारण दाँतों से होता है। संस्कृत भाषा में दन्त्य वर्ग में "त, थ, द, ध, न" आते हैं।

'व' वर्णस्य उच्चारण-स्थानम् ओष्ठ्यम् अस्ति।

'अ + ख = अख' सन्धिः उदाहरणम् नास्ति क्योंकि एतत् सन्धिविधानं न भवति।

दीर्घः स्वरः योज्यमानः तदा वृद्धिः स्वरः भवति, उदाहरणार्थम् अ + आ = आ।

विसर्ग सन्धिः यथा हः + य = ह्य, हः + व = ह्व, हः + ल = ह्ल इत्यादि उदाहरणानि दर्शयन्ति।

'ट' वर्णः उच्चैर्वर्णः अस्ति यतः उच्चारणस्थानम् मूर्धा।

'र' वर्ण: अन्त:स्थ वर्ण: अस्ति, यतः एतस्य उच्चारणस्थानम् अन्त:स्थाने।

स्वराः त्रयः प्रकाराः सन्ति – ह्रस्वः, दीर्घः, तथा प्लुतः।

'ख' व्यञ्जनः महाप्राणः अस्ति, यतः इदम् उच्चारणे महता श्वासेन सह उच्चर्यते।

वृद्धिसन्धौ अकार: आकारे परिणमते, उदाहरणार्थं 'देव + ईश' = 'दैवीश'।

संस्कृत वाक्येषु विसर्गस्य प्रायः प्रयोगः भवति, विशेषतः वाक्यान्ते।

'ऋ' स्वरः मूर्धन्यस्थाने उच्चर्यते, यतः इतस्य उच्चारणम् मूर्ध्नि भवति।

'ङ' वर्णः जिह्वामूलीय उच्चारणस्थानम् अस्ति। इतस्य उच्चारणम् जिह्वाया: मूले भवति।

स्वरसन्धि: द्वयोः स्वरयोः मध्ये जायते। उदाहरणार्थम् 'आ + ई' यदा संयोज्यते तदा 'आई' रूपं जायते।